ارزیابی موانع توسعۀ بازاریابی ورزشی در ایران

در عصر حاضر، توسعه در ورزش حرفه‌ای به‌عنوان نمادی از قدرت یک کشور محسوب می‌گردد و بدون‌شک بازاریابی ورزشی، ضامن بقا و رشد ورزش حرفه‌ای می‌باشد؛ لذا هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی موانع توسعۀ بازاریابی ورزشی در ایران بود. پس از انجام مطالعات کتابخانه‌ای و نظرسنجی از اساتید برجستۀ مدیریت ورزشی، موانع توسعۀ بازاریابی ورزشی کشور در چهار گروه:1. موانع سیاسی، 2. موانع حقوقی و قانونی، 3. موانع علمی، تخصصی و پژوهشی و 4. موانع فنی، مدیریتی و سازمانی طبقه‌بندی گردیدند. نمونۀ آماری پژوهش را 14 نفر از اساتید برجستۀ مدیریت ورزشی، 19 نفر از مدیران ورزش کشور در وزارت ورزش و جوانان و کمیتۀ ملی المپیک، 18 نفر از مدیران ارشد فدراسیون‌ها و باشگاه‌های مطرح ورزشی کشور و 14 نفر از مدیران عالی شرکت‌های تجاری تشکیل می‌دادند. نتایج پژوهش نشان می‌دهد عدم وجود اعتقاد به بازاریابی ورزشی در بین مدیران عالی‌رتبۀ بخش صنعتبه‌عنوان یک منبع درآمد، عدم توجه ویژه به ورزش در کنار سایر بخش‌های صنعتی، عدم هم‌سویی سرمایه‌گذاری در ورزش با سیاست‌های توسعه‌ای کشور، عدم وجود قوانین اقتصادی مناسب جهت تشویق سرمایه‌گذاران بخش صنعتی در سرمایه‌گذاری در ورزش و عدم امکان تشخیص دقیق میزان سود بازاریابی ورزشی برای سرمایه‌گذاران از مهم‌ترین موانعی هستند که باید مورد توجه مسئولان و مدیران ورزشی کشور قرار گیرند.